χειμοφυγώ

-έω, Α

αποφεύγω τον χειμώνα, την επίδραση τού ψυχρού καιρού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χεῖμα (βλ. λ. χειμώνας) + -φυγῶ (< θ. φυγ- τής μηδενισμένης βαθμίδας τού ρ. φεύγω*)].